میزگرد تخصصی با موضوع رقص اقوام ،سنت ، نو آوری، و بررسی چالش ها
آئین‌های گوناگون اقوام در ایران، و از آن میان رقص، از مهمترین زیباییهای فرهنگی این کشور است. آئین‌های فولکلور و موسیقی اقوام، از دیرینه‌ترین و زیباترین میراثهایی هستند که نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شده‌اند و پس از گذشت سالیان زیاد از حیات فرهنگی این آئین‌ها، همچنان حفظ شده و گسترش یافته‌اند.
در اشاره‌ای گذرا به حوزه فرهنگ و ادب عامه، پیچیدگیها، جزئیات و گوناگونیهای آئین‌های اقوام ایرانی، به این نکته بسنده میکنیم که رقصها دارای چنان گستردگی در حرکتها و شیوه‌های اجرایی هستند که از یک ناحیه به ناحیه دیگر، با مجموعه‌ای از گوناگونیها، اشتراکات و تفاوتها مواجه میشویم.
در سالیان اخیر و با گسترش فرهنگ مدرنیته در شهر و روستا ، اجرای این آئین ها و حرکات فولکلوریک استفاده از زبان محلی در میان مردم بسیار کمرنگ تر شده ، و برخی از این آئین ها غیر ملموس نیز در معرض خطر بزرگ فراموشی و از دست رفتن می باشد به طریقی که تعداد زیادی زبان و آئین یک قوم و یا اصل هویت یک قو م در دنیاروزانه از بین میرود .
فعالین حوزه فرهنگی معتقد هستن که باید میراث قومی و فرهنگی و آئین ها برای نجات از گزند فراموشی ثبت و حفظ گردند و به همین دلیل سازمان ها و نهادهای مختلفی در دنیا برای حفظ و بسط فرهنگ ها در تلاش می باشند که یونسکو شاخص ترین این سازمانها می باشد.
در عصر معاصر و در سالیان اخیر گروه های مختلفی در ایران تشکیل و به فعالیت در زمینه آئین ها و رقص های اقوام ایرانی پرداخته اند ، در این سالیان گروه های که با دید حفظ سنت آئین به به شکل اصیل به اجرای آئین ها پرداخته وگروه های فعال دیگری با ایجاد نو آوری در آئین سعی در بروزرسانی و ارائه شکل دیگری از رقص ها داشته . در جشنواره های بی شمار که به اسم و یا به نام اقوام در هر سطحی برگزار میشود حضور پیدا کرده و به اجرای برنامه درداخل و خارج از ایران می پردازند.
فارغ از کیفیت اجرای گروه ها ، کیفیت فستیوال ها و جشنواره داخلی و یا حتی فستیوال های خارجی که با موضوعات و اهداف مختلف ، در معرفی گروه ها به عنوان رزومه ارائه میگردد ، موضوع اصلی بررسی دوگانه سنت و نو آوری در ارائه رقص اقوام ایرانی می باشد که چالش های را خواسته یا نا خواسته میان گروه ها ی هنری ایجاد کرده . به طوری که برخی از گروه ها شیوه ارائه رقص گروه خود را فقط به عنوان نمونه صحیح نشانی میدهند ، و ارائه همان رقص به فرم و شکل دیگر را زیر سئوال میبرند و یا صحیح نمی دانند ، فارق از بحث درستی و یا نادرستی این نوع گفتمان، سئوالاتی را برای دوست داران فرهنگ بغایت زیبای اقوام ایرانی مطرح میکند سئوالاتی از این دست :
براستی اصالت و یا اصیل بودن رقص چیست ؟ هنگامی که از اجرای یک آئین اصیل صحبت میکنیم ؟ دقیقا از چه سخن میگویم*
تغییرات تاریخی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی در حیطه آئین های اقوام ایرانی در طول زمان چه بوده ؟ *
تاثیر گذاری و تاثیر پذیری رقص اقوام از یکدیگر در نواحی مختلف نشان گر چیست ؟ *
آیا رقص فولکلور باید با کمترین تغییرات اجرا گردد و اصل ایجاد تغییر در اجرای رقص اقوام مورد پذیرش است ؟
یک طراح رقص غیر بومی با چه دانش و شناختی می تواند وارد حوزه رقص فولکلور شود و تا کجا می تواند دست به نو آوری بزند؟*
وضعیت کنونی و آینده پیش روی رقص های فولکلور و آئین ها اقوام ایرانی چیست ؟*
پخش کلیپ های متعدد یا بطور کل رقص در شبکه های اجتماعی چه تاثیری بر شناخت رقص نواحی مختلف ایران گذاشته است ؟
برای بررسی چالشها و پاسخی به این دست پرسش ها با من نیما ابدالی ، برگزار کننده همایش های رقص اقوام ایرانی از گروه خانه هنرمندان بختیاری همراه باشید ، با حضور مهمانان ارجمند این برنامه میزگرد آقایان:
علی درافشان نوازنده و مدرس رقص ، سرپرست گروه مریدان شیخ جام (تربت جام)*
وریا بوجار ، پژوهشگر ، نوازنده و مدرس رقص کردی از سنندج *
مهرداد آبجار طراح رقص، فرم ، حرکت ، سرپرست گروه سرمستان از تهران
زمان یکشنبه 5 اردیبهشت ، ساعت 9.30 بعد ازظهر به وقت ایران
زمان برنامه میزگرد90 دقیقه :
60 دقیقه گفتگو مهمانان + 30 دقیقه پرسش و پاسخ با شرکت کنندگان در میزگرد
